Czupi na szlaku- pętla wokół Nielepic

Nareszcie, chciałoby się napisać… po prawie dwóch miesiącach siedzenia w domu w końcu udało nam się ruszyć z miejsca i rozruszać trochę zastane kości. Dłuższa przerwa wprawdzie zupełnie przez nas niezawiniona, ale prawda jest taka, że zaczynało nas już powoli roznosić.Więc wyruszyliśmy… po raz kolejny eksplorować tereny Parku krajobrazowego Dolinki Krakowskie.

Kroki, a raczej koła, naszego krążownika szos skierowaliśmy tym razem do Nielepic, uroczej miejscowości gdzie wyjazdu z prywatnych posesji strzeże… sygnalizacja świetlna… Czad 🙂 W planach mieliśmy zrobienie ok. 4- kilometrowej pętli w okolicznych lasach- tak aby nie spotkać zbyt wielu ludzi a Klarka miała jednak okazję trochę pobrykać i pozbyć się nadmiaru energii.

Wystartowaliśmy z niewielkiego parkingu tuż obok nielepickiego parku, i to parkingu prawie zupełnie pustego, mimo iż godzina nie była najwcześniejsza. Tuż z a nami przyjechał jeszcze tylko jeden samochód, z którego wysiadła para turystów. tuż obok parkingu swój początek ma także szlak niebieski, którym dzisiaj, w przeważającej części mieliśmy w wędrować. Początkowo szlak prowadzi ulicami a raczej ulicą Nielepic i mimo obecności chodnika, którym wędruje się całkiem wygodnie jest to zdecydowanie najmniej przyjemny odcinek całej pętli. Głównie ze względu na konieczność przejścia go w maseczce, która nie należy do moich ulubionych części wycieczkowego ekwipunku. Po jakimś czasie trasa skręca jednak najpierw w polną ścieżkę a niedługo potem w las i odtąd zaczyna się prawdziwe wędrowanie. Na trasie mamy praktyczne wszystko. Wspinanie się pod górkę w okolicach Kubincowej Skały, przedzieranie się przez zielone tunele, które nad naszymi głowami tworzą rosnące gęsto drzewa, przeskakiwanie przez powalone pnie, ale także spokojna wędrówka leśnym traktem. Prawdziwy leśny plac zabaw 🙂 W miejscu zwanym Nad Pierunkowym Dołem do szlaku niebieskiego dołącza zielony idący od strony Bukowej Góry i aż do Pańskich Kątów naszą wędrówkę prowadzą właśnie te dwa kolory. A w Pańskich Kątach pora na … piknik (tak wiem, że w momencie naszej wycieczki wszystkie leśne wiaty i miejsca odpoczynku były zamknięte), czyli jedna z ulubionych części wycieczki. Mamy tu wiatę i mini leśne centrum naukowo- rekreacyjne 🙂 Tworzą je tablice edukacyjne na temat leśnej flory i fauny oraz „Jurajski Raj”- drewniane konstrukcje przeznaczone do zabaw dla dzieci. Szkoda jedynie, że miejsce to wygląda w sumie na dość zaniedbane i zapomniane. o ile przewrócone drzewa w lesie wyglądają zupełnie naturalnie, o tyle konstrukcja postawiona przez człowieka o którą nie bardzo ma kto dbać wygląda po prostu… smutno. A szkoda, bo naprawdę niewiele nakładów i środków byłoby tu potrzebne w porównaniu z tym, co na pewno zostało zainwestowane żeby to miejsce w ogóle powstało. Z Pańskich Kątów wędrówkę kontynuować możemy albo szlakiem zielonym, który także zaprowadzi nas z powrotem do Nielepic nieco dłuższą trasą, albo niebieskim. My zdecydowaliśmy się na tę drugą opcję wstępując jeszcze na platformę widokową Dębowa Góra, z której roztacza się widok na okoliczne dolinki. Po wyjściu z lasu szlak niebieski się kończy i alej wędrujemy już trasą zieloną, początkowo polną drogą a na samym końcu naszej wycieczki asfaltem, jednak praktycznie nieuczęszczanym. Po drodze odbić można jeszcze na widzianą już kilkakrotnie z trasy Skałę z Krzyżem, my jednak zrezygnowaliśmy ponieważ małe nóżki po przejściu prawie 5 km były już bardzo zmęczone. Będzie do czego wracać. Po zejściu z górki naszym oczom na powrót ukazuje się parking, na którym zostawiliśmy samochód, tym razem już pełny innych pojazdów. Na samej trasie tłumów jednak nie było. Niemniej pętelka, którą zrobiliśmy była bardzo przyjemna i polecam ją każdemu, kto ma ochotę poznać lepiej okolice Krakowa.